Jeździectwo klasyczne, czyli na czym polega ten styl jazdy konnej i jak go trenować?

Jeździectwo klasyczne to bogaty historycznie styl jazdy konnej. Upowszechniony przez Anglików i Irlandczyków, podbił serca miłośników koni na całym świecie. To także dyscyplina sportowa, która doczekała się uhonorowania w postaci dyscyplin olimpijskich. Na czym polega jeździectwo klasyczne? Jak się go trenuje? Na czym polega etos tej dyscypliny? Tego i wielu innych, ciekawych rzeczy dowiesz się z tego artykułu.

Jeździectwo po angielsku – czym się charakteryzuje?

Jeździectwo po angielsku to w zasadzie dyscyplina sportowa, która jednak swoje początki sięga wiele setek lat wstecz. Początkowo ludzie używali konie do poruszania się na bliższych lub dalszych trasach, a także do pilnowania innych zwierząt, przede wszystkim bydła. Konie były także przystosowywane do walki w bitwach i wojnach, mniejszych lub większych. Z czasem zaczęto używać konie do polowań np. na jelenie. Polowania charakteryzowały się po pierwsze specjalnym oprzyrządowaniem konia, a po drugie były przeprowadzane przede wszystkim w trudnych warunkach terenowych. Należy tu podkreślić, że konie były szkolone do podskakiwania i przeskakiwania przez różnego rodzaju przeszkody terenowe, np. konary drzew, gałęzie i inne. W tym stylu jazdy wykorzystywanym przy użyciu koni przodowali na początku Anglicy i Irlandczycy. Używali oni określenia tego stylu jazdy jako „skoki”, natomiast w innych ośrodkach kulturowych wraz z rozwojem cywilizacji, przepływu informacji, zaczęto określać ten styl jazdy jako jeździectwo po angielsku.

Angielski styl jazdy rozprzestrzenił się na cały świat, w tym także dotarł do Polski. Dyscypliny, które składają się na jeździectwo po angielsku stanowią dyscypliny olimpijskie, a wśród nich można wyróżnić: skoki przez przeszkody, ujeżdżanie i wszechstronny konkurs konia. Jeżeli interesuje Cię konkursowa strona jeździectwa po angielsku, zajrzyj na https://cheval.pl/104 konkursowa, znajdziesz tam konkursową odzież, wymaganą na tego typu eventach.

Jeździectwo po angielsku charakteryzuje się pewnymi elementami, jak np. odpowiednie siodło. W tym stylu jazdy siodło jest lekkie, z płaskim siedziskiem, a także niezbyt głębokie. Jazda konna po angielsku to również odpowiedni strój, oficerki, a na głowie kask lub toczek.

Style jazdy konnej – na jakie się dzielą? 

Style jazdy konnej są trochę inaczej postrzegane na różnych krańcach świata. Możemy także wyróżnić rodzaje chodu konia, który dzieli się na:

Stęp. Stęp z kolei dzieli się na:

• zebrany,
• pośredni,
• wyciągnięty,
• swobodny,
• hiszpański.

Kłus. Kłus wyróżniamy:

• roboczy,
• pośredni,
• wyciągnięty,
• zebrany.

Galop. Galop dla odmiany dzieli się na:

• roboczy,
• pośredni,
• zebrany,
• wyciągnięty,
• cwał.

Style jazdy konnej możemy podzielić tak właściwie na dwa trzy rodzaje, a są to:

Jeździectwo klasyczne, czyli styl jazdy konno po angielsku. Jak zostało wspomniane to szereg umiejętności konia i jeźdźca, na które składają się: skoki przez przeszkody, ujeżdżanie czy wszechstronny konkurs konia. Stosuje się przy tym inny osprzęt, jak toczki (lub kaski), oficerki i specjalną odzież, a także płytkie siodło, wyściełane od spodu oraz lekkie.

Jeździectwo westernowe. Wbrew pozorom nie jest wytworem amerykańskim. Wywodzi się z Hiszpanii i zawitało do zachodniej części Ameryki wraz z napływającymi osadnikami. Tam rozpowszechniło się przy pilnowaniu, zaganianiu, szukaniu i sprzedaży bydła na farmach i w ten sposób zostało zaimplementowane do kultury amerykańskiej. Popularne rodeo zatem wywodzi się tak naprawdę z Europy, natomiast w znacznym stopniu zostało w Ameryce rozwinięte, a także wypromowane poprzez kulturę masową, jaką jest telewizja czy kino.

Siodła przy tym stylu jazdy są duże, komfortowe i głębokie. Także odzież różni się od stylu jeździectwa klasycznego, są to bowiem: koszula, kapelusz, dżinsy.

Jeździectwo rekreacyjne, zwane mieszanym. To styl jazdy określany jako rekreacyjny, najbardziej relaksujący i nie wymagający genialnych umiejętności, zarówno od jeźdźca, jak i od konia. Konie mogą być także przy tym stylu jazdy w różnych rozmiarach, nie wymaga się, żeby wyglądały jak konie konkursowe. Do jazdy rekreacyjnej przyda Ci się odzież robocza, którą kupisz w https://cheval.pl/189 robocza.

Pozostałe sporty konne.

Oprócz wymienionych stylów jazdy, przyjmuje się jako sporty konne następujące dyscypliny:

• powożenie,
• woltyżerkę,
• rajdy długodystansowe.

Etos jeździectwa klasycznego – co to takiego?

Etos to pojęcie wywodzące się z języka greckiego i oznacza pewne zwyczaje, usposobienie, zbiór wartości. Etos kojarzony jest z takimi pojęciami, jak: etos rycerski, kodeks czy etyka. W odniesieniu do koni pierwowzorem jest etos rycerski, który słynął ze swej szlachetności nie tylko w odniesieniu do niewiast, ale w zachowaniu właśnie wobec swojego konia, który służył rycerzowi. Na przestrzeni lat, także wobec rozwoju pracy i treningów z końmi władze poszczególnych krajów zaczęły przykładać większą wagę do traktowania i warunków wykorzystania w danej dziedzinie zwierząt, w tym koni. Na tej podstawie zostały uchwalone różnej rangi przepisy, w tym także odnoszące się do etyki.

W Polsce istnieje Kodeks Etyki Polskiego Związku Jeździeckiego, który został poprzedzony innymi, międzynarodowymi przepisami, między innymi: Światową Deklaracją Zwierząt czy Przepisami ogólnymi Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej.

Podstawą wszelkich działań, w tym konkursowych powinna być dobra forma fizyczna i psychiczna zarówno konia, jak i jeźdźca. Konie przeznaczone do wystawiania w zawodach powinny być odpowiednio szkolone, na miarę ich możliwości fizycznych i psychicznych oraz bez wykorzystania brutalnych metod, które mogą powodować wystraszenie i lękliwość konia. Takie metody działań są surowo zabronione. Duży nacisk kładzie się na dbałość o kopyta konia oraz kucie, które powinno spełniać najwyższe standardy. Środki ochrony i pielęgnacji kopyt kupisz w https://cheval.pl/141 do kopyt . Ważny jest także transport konia i spełnienie bardzo rygorystycznych wymogów. To konieczność zapewnienia nie tylko kierowcy, ale i kompetentnej obsługi do pomocy przy transporcie, która będzie w stanie zaopiekować się koniem. Trasy przejazdu należy planować z wyprzedzeniem w taki sposób, aby zapewnić zwierzęciu odpoczynki i dostęp do wody i pożywienia. Pomieszczenie do transportu powinno być odpowiednio wentylowane. Jakikolwiek doping jest zabroniony. Koniowi należy zapewnić odpowiednio długi czas na odpoczynek przed ponownym treningiem, a tym bardziej – przed kolejnymi zawodami. To tylko jedne z wielu zaleceń i zasad, które obowiązują w odniesieniu do traktowania konia przed, w trakcie i po uczestnictwie w konkursie. Co do osób uczestniczących w zawodach obowiązuje nadrzędna zasada fair play, która to zasada odnosi się także do widzów konkursu i niedeprecjonowania zawodników i koni, którzy nie są ich faworytami. Osoby pełniące zadania na zawodach w imieniu PZJ powinny wystrzegać się konfliktu interesów.

Galop po angielsku – jak trenować?

Trening powinien być przede wszystkim regularny. Systematyczne okresy ćwiczeń powinny kształtować nowe funkcje konia w taki sposób, aby był on bardziej dzielny na zawodach. Celem jest poprawienie efektywności i wydolności organizmu konia. Trener koni powinien oszacować najlepsze z możliwych ścieżek kariery konia w zależności od jego uwarunkowań genetycznych i możliwości jego organizmu.

Etap podstawowy szkolenia obejmuje czas od przybycia konia do stajni do czasu wystąpienia w pierwszych zawodach. W pierwszym roku szkolenia młody osobnik powinien otrzymywać trening rozwijający układ mięśniowy, jednak bez nadmiernego forsowania, bowiem zbytnie przeciążanie konia może skutkować powstawaniem kulawizn.

Pierwsze miesiące powinny składać się na trening polegający na ujeżdżaniu konia. Konie są przyuczane do chodzenia w karuzeli, do siodłania w boksie i tolerowania jeźdźca na grzbiecie. Kolejnym etapem jest wychodzenie na „kółko” czyli plac przy stajni, na którym rozgrzewają się w stępie i kłusie przed właściwym treningiem w galopie. W czasie trwania jazd „na kółku” koń przyzwyczaja się do noszenia wagi jeźdźca oraz uczy się reagowania na pomoce jeździeckie, przy czym jedzie on za doświadczonym koniem. W tym czasie trzeba być uważnym na działania rąk i ciężaru ciała jeźdźca. Gdy koń nauczy się dobrego reagowania na pomoce jeździeckie, wyprowadza się go na tor roboczy. Początkowo konie kłusują dla zapoznania się z nowym otoczeniem. Następnym etapem nauki jest trening galopowania pod jeźdźcem, którego głównym celem jest nauka równowagi w galopie z obciążeniem w postaci jeźdźca. Galop po angielsku wymaga sztuki panowania nad koniem oraz jego możliwościami do regeneracji.

Podziękowania za współpracę przy pisaniu artykułu dla Cheval   Sklep Jeździecki .Każdy miłośnik jeździectwa znajdzie w nim potrzebne mu akcesoria .